معاینات دندانپزشکی حتی برای بزرگ‌سالان هم می‌تواند دلهره‌آور باشد. در حقیقت، خواندن این مطلب ممکن است شما را یاد دوران کودکی بیندازد که برای فرار از این ملاقات ترسناک دست به هر کاری می‌زدید.
این‌گونه به نظر می‌رسد که مراجعه به دندانپزشک می‌تواند به معنی کشیدن دندان همراه با درد، جرم‌گیری دندان به‌سختی، تزریق آمپول یا تصاویر ذهنی از برخورد اشیاء تیز با دندان‌ها باشد. همه این‌ها می‌تواند دلیلی باشد برای اینکه بسیاری از ما از نشستن روی صندلی دندانپزشکی احساس راحتی نکنیم.
اگرچه همه ما می‌دانیم که دندان‌پزشکان می‌خواهند بهترین کار را برای دندان‌هایمان انجام دهند، اما ملاقات با دندانپزشک همیشه همراه با درد است. این مسئله باعث می‌شود که از مراجعه به دندانپزشک بترسیم و درنتیجه رسیدگی لازم به دندان‌ها به‌موقع صورت نمی‌گیرد و مشکلات بیشتر می‌شوند.
خوشبختانه روش‌های زیادی برای کاهش درد و ترس ناشی از ملاقات با دندانپزشک ایجاد شده است. اکنون به لطف آرام‌بخش‌ها در دندانپزشکی می‌توانیم از هر ملاقات با دندانپزشک و هر فرآیند دندانپزشکی لذت ببریم.
آرام‌بخش دندانپزشکی چیست؟
آرام‌بخش دندانپزشکی با کاهش اضطراب در بین بیماران دندانپزشکی با استفاده از داروها، برای انجام اقدامات ضروری دندانپزشکی کار می‌کند. اگر ترس و اضطراب شما را از داشتن آرامش روی صندلی دندانپزشکی بازمی‌دارد، داروهای آرام‌بخش و سدیشن می‌توانند کار را برای شما راحت‌تر کنند.
بعضی‌ها آن را ” خواب دندانپزشکی” می‌نامند، اما این عنوان چندان قابل پذیرش نیست، زیرا آرام‌بخش می‌تواند سطوح مختلفی از هوشیاری را به همراه داشته باشد. در حقیقت از 4 سطح شناخته‌شده آرام‌بخشی، در 2 سطح آن، بیمار می‌تواند در طی فرآیند کاملاً هوشیار باشد.
تفاوت 4 سطح آرام‌بخش
حداقل آرام‌بخشی یا اضطراب
در این سطح، دارو باعث از بین رفتن اضطراب بیمار می‌شود، اما همچنان در طول فرآیند از نظر شفاهی پاسخگو خواهد بود. با این حال، اختلالات موقتی در عملکرد شناختی و هماهنگی فیزیکی وجود خواهد داشت. برای این سطح بیمار بیدار خواهد بود، قادر به پاسخگویی سؤالات است، اما بسیار آرام و راحت است. این سطح از آرام‌بخشی در شرایطی اجرا می‌شود که پزشک به مشارکت بیمار در طی فرآیند نیاز داشته باشد.
آرام‌بخشی متوسط یا آگاهانه
کلمات مبهم، گمراهی موقتی و خواب‌آلودگی می‌تواند از اثرات آرام‌بخشی متوسط باشد. هدف این است که بیمار هوشیار باشد، اما هر آنچه گفته‌اید یا هر اتفاقی افتاده باشد را پس از هوشیاری به یاد نمی‌آورید.
آرام‌بخشی عمیق یا عدم حس درد
این سطح از آرام‌بخشی، بیمار را به خواب می‌برد، اما در صورت لزوم می‌تواند بیدار شود. در این سطح بیمار از هر آنچه در طی فرآیند اتفاق می‌افتد، بی‌اطلاع خواهد بود. بیماران نمی‌توانند به‌راحتی با حس درد بیدار شوند، مگر اینکه در یک زمان تکرار شود یا اینکه یک واکنش بسیار دردناک در فرد ایجاد شود.
حتی اگر از درد بیدار شوید، می‌توانید باز هم نسبت به حالت عادی احساس آرامش داشته باشید و پس از اثر کردن دارو به حالت بیهوشی بازگردید. اکثر بیماران پس از آرام‌بخشی عمیق، چیزی از فرآیند به یاد نمی‌آورند.
بیهوشی عمومی
این سطح از آرام‌بخشی، باعث می‌شود بیمار در تمام فرآیند بی‌هوش باشد. این کار معمولاً در طی جراحی و فرآیندهای پرخطر انجام می‌شود. بیماران در طی فرآیند بیدار نمی‌شوند و نمی‌توانند به هیچ دردی پاسخ دهند.
برای انجام بیهوشی عمومی، باید از یک متخصص بیهوشی درخواست شود. آن‌ها علائم حیاتی شما را هنگام استفاده از داروی بیهوشی، ضبط و بررسی می‌کنند تا شما را برای فرآیند آماده کنند.
اگرچه این روش بسیار ایمن است، اما خطرات بیهوشی عمومی به نوع فرآیندی که برای شما انجام می‌شود بستگی دارد. پزشکان پیشنهاد می‌کنند در صورتی این نوع از آرام‌بخشی را داشته باشید که:
- یک فرآیند سخت را در پیش داشته باشید، به‌عنوان مثال کشیدن دندان عقل نهفته
- مقاومت بالایی در برابر داروهای سطح متوسط آرام‌بخشی داشته باشید
- پس از دریافت آرام‌بخش، هنوز هم نتوانید با پزشک همکاری کنید. این موارد بسیار نادر هستند، اما برخی از بیماران در کنترل اضطراب خود واقعاً مشکل دارند
- جراحی دهان و دندان بسیار پیچیده‌ای داشته باشید
این سطح‌های آرام‌بخشی ممکن است اثرات متفاوتی روی افراد داشته باشند. سن، شرایط پزشکی فعلی و حتی عادات بهداشتی ممکن است اثرات متفاوتی روی سطوح مختلف آرام‌بخشی که برای انجام فرآیند دریافت می‌کنید، داشته باشند. در طول فرآیند آرام‌بخشی، اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی با دندانپزشک خود صادق هستید، تا وی بتواند سطح آرام‌بخشی مناسب شما را پیشنهاد دهد.
آیا انواع مختلفی از آرام‌بخشی وجود دارد؟
بله وجود دارد! بهترین نکته در مورد آرام‌بخشی دندانپزشکی این است که شما می‌توانید خودتان انتخاب کنید چگونه داروها برای شما تجویز شوند و اکثر آن‌ها به سوزن (آمپول) نیاز ندارند. شما می‌توانید با روش‌های زیر آرام‌بخش را دریافت کنید:
استنشاق
تنفس در اکسید نیتروژن، که با نام “گاز خنده” شناخته‌شده است، برای آرامش شما در طی فرآیند دندانپزشکی کافی است. این فرآیند با ترکیب نیتروس اکسید با اکسیژن و اجازه ورود به بدنتان توسط ماسک اکسیژنی که روی بینی قرار می‌گیرد، انجام می‌شود. این نوع آرام‌بخشی که در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد، مزایا و معایبی دارد که عبارت‌اند از:
- مزایا. نیتروس اکسید به‌عنوان ایمن‌ترین آرام‌بخش با حفظ هوشیاری، برای بیماران دندانپزشکی شناخته‌شده است. پس از استنشاق، اثر آن در عرض چند دقیقه به اوج خود می‌رسد. بهبودی نیز به اندازه اثر آن، سریع رخ می‌دهد. با استفاده از نیتروس اکسید به‌عنوان آرام‌بخش، می‌توانید سریعاً پس از فرآیند دندانپزشکی به حالت عادی خود بازگردید. بنابراین رانندگی کردن تا خانه مشکلی ندارد.
- معایب. نیتروس اکسید کمترین قدرت را در میان انواع آرام‌بخش دارد. اگر بیمار نسبت به داروها و آرام‌بخش‌ها مقاوم باشد، این روش ممکن است او را در شرایط مناسبی قرار ندهد. همچنین، اثر نیتروس اکسید بستگی به این دارد که بیمار چه میزان از آن را استنشاق کرده باشد. اگر بیمار به‌درستی نفس نکشد، اثر آن قابل احساس نخواهد بود.
آرام‌بخش خوراکی
نوع دیگری که باید به دلیل عدم نیاز به سوزن، بابت آن خوشحال بود مصرف آرام‌بخش از طریق دهان است. فقط با استفاده از یک قرص قوی، شما می‌توانید آرام و آماده فرآیند دندانپزشکی باشید. اما توجه داشته باشید، دریافت آرام‌بخش از طریق دهان فقط برای بیمارانی مناسب است که آرام‌بخشی کم تا متوسط نیاز داشته باشند.
- مزایا. قرص‌های خوراکی همان چیزی هستند که انسان‌ها به آن خو گرفته‌اند. این روش کمترین میزان ترس در مصرف را دارد- دلایل بیشتری برای آرامش وجود دارد، درسته؟ برخی از داروهای آرام‌بخش که به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود می‌تواند فراموشی موقت را در پی داشته باشد. این برای بیمارانی که نمی‌خواهند خاطرات خود را از تجربه دردناک دندانپزشکی به یاد داشته باشند، مناسب است. دوز بالای بنزودیازپین می‌تواند باعث شود که در حین فرآیند بیمار حافظه بسیار کمی داشته باشد.
- معایب. مانند هر داروی خوراکی دیگری، آرام‌بخش‌های خوراکی هم طول می‌کشد تا اثر کند. دندانپزشک از شما می‌خواهد حداقل یک ساعت صبر کنید تا آرام‌بخش اثر کند. از آنجا که اثر آن بیشتر طول می‌کشد، پس از زمانی که اثر آرام‌بخش باید به اوج خود برسد، دندانپزشک می‌تواند متوجه شود که شما مقاومت بالایی نسبت به آرام‌بخش دارید. بدن ما واکنش‌های متفاوتی به داروها نشان می‌دهد، به همین دلیل کنترل داروهای آرام‌بخش خوراکی بسیار سخت است.
علاوه بر این، اگر این دارو رو در خانه مصرف کرده باشید، به یک همراه برای بردن شما به مطب دندانپزشکی نیاز دارید. رانندگی پس از استفاده از داروی آرام‌بخش، حتی اگر هنوز کامل اثر نکرده باشد، می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
آرام‌بخشی تزریقی
اگر آدم مقاومی هستید و سرنگ شما را اذیت نمی‌کنند، می‌توانید از آرام‌بخش تزریقی استفاده کنید. آرام‌بخش تزریقی روشی است که در آن دارو مستقیماً به رگ‌های بیمار منتقل می‌شود.
- مزایا. تزریق بهترین راه برای مصرف دارو است، اگر می‌خواهید سریع اثر کند. دارو در جریان خون شما جاری می‌شود و اثرات آرام‌بخشی آن در عرض چند ثانیه آغاز می‌شود. این آسان‌ترین روش برای دندانپزشک و سایر پزشکان است، زیرا به‌راحتی می‌توانند اثر دارو را در هر فرد ببینند. این مسئله به آن‌ها کمک می‌کند که بتوانند دوز مصرفی مناسب شما را کنترل کنند. آرام‌بخش تزریقی، رفلکس (حالت استفراغ) را که یکی از ناراحتی‌هایی است که در طی فرآیند دندانپزشکی به سراغ شما می‌آید، کاهش می‌دهد. این همچنین می‌تواند تمام خاطرات شما را از حافظه پاک کند و مانع از یادآوری این ملاقات دردناک شود.
- معایب. از نظر هزینه، تزریق می‌تواند کمی گران‌تر از سایر روش‌ها باشد. اما مانند هر روش درمانی دیگری که بهترین عملکرد را دارند، نتیجه آنچه را که پرداخت کرده‌اید، می‌بینید.
آماده شدن برای آرام‌بخشی
برای هر نوع روش آرام‌بخشی که باشد، باید قبل از انجام آن، خودتان و بدنتان را آماده کنید. این دستورالعمل‌ها قبل از هرگونه جراحی دندانپزشکی توصیه می‌شود. قبل از انجام هر کاری، باید از بایدها و نبایدهای آن آگاه شوید.
قبل از دریافت آرام‌بخش باید:
- 6 ساعت قبل از قرار ملاقات با دندانپزشک یا طبق توصیه پزشک، چیزی نخورید. داروهای بیهوشی عمومی و تزریقی برای اثر سریع‌تر نیاز دارند که توسط بدن جذب شوند.
- لباس‌های راحت بپوشید. دندان‌پزشکان ترجیح می‌دهند که شما راحت باشید، حتی اگر به این معنی باشد که لباس مخصوص بپوشید.
- تمام داروهایی که دندانپزشک توصیه کرده را مصرف کنید. این داروها به آرام‌بخش‌ها یا بی‌هوش کننده‌ها کمک می‌کند تا عملکرد بهتری داشته باشند.
- مصرف هرگونه دارویی را به دندانپزشک اطلاع دهید، حتی اگر ویتامین‌های روزانه باشند. این کار پزشک را از احتمال بروز هرگونه عوارض جانبی و عوامل محرک در حین مصرف آرام‌بخش و فرآیند دندانپزشکی آگاه می‌کند.
- اگر بیمار هستید یا اخیراً بیمار بوده‌اید، به پزشک اطلاع دهید. سطح بالای دمام بدن می‌تواند منجر به لغو فرآیند باشد. اگر از نیتروس اکسیژن استفاده کنید، ممکن است نفس کشیدن دشوار شود.
- از شخصی درخواست کنید تا با شما همراهی کند، خصوصاً اگر قرار است تزریق یا بیهوشی عمومی را تجربه کنید.
- اگر از بیماری آسم رنج می‌برید، به پزشک خود بگویید. بیشتر اوقات، برای کمک به حملات آسم، قبل از دریافت آرام‌بخش به نبولایزر نیاز است.
- اگر از هرگونه لنز تماسی استفاده می‌کنید، قبل از دریافت آرام‌بخش آن را از چشم خارج کنید.
قبل از دریافت آرام‌بخش، کارهای زیر را نباید انجام دهید:
- در بازه زمانی 6 ساعته خود، غذاهای جامد، نیمه جامد، خصوصاً غذاهای لبنی نخورید. رعایت دستورالعمل‌های غذایی به‌منظور جلوگیری از حوادث احتمالی در هنگام مصرف آرام‌بخش، ضروری است.
- هرگز 2 ساعت قبل از فرآیند یا طبق دستور دندانپزشک، هیچ نوع مایعی ننوشید.
- در طی فرآیند لباس‌های تنگ مانند ساق و گرم‌کن نپوشید و از وسایل جانبی مانند کمربند و سایر لوازم استفاده نکنید. آرام‌بخش تزریقی و بیهوشی عمومی گاهی اوقات نیاز به دسترسی به دست‌ها و پاها دارد. ممکن است پوشیدن لباس‌های پزشکی مخصوص به شما پیشنهاد شود، اما ممکن است سردتان شود. بهتر است که لباس مناسب بپوشید!
- از زدن لاک ناخن یا استفاده از هر نوع لوازم مخصوص ناخن خودداری کنید. ممکن است یک پروب برای بررسی علائم حیاطی، روی انگشتتان قرار داده شود. آرایش سنگین نیز توصیه نمی‌شود، در حالی که برای مردان اصلاح کردن، توصیه می‌شود.
- فرآیند را با موهای خیس شروع نکنید. دمای بدن هنگام خواب ممکن است کاهش یابد. بعضی از بیماران ممکن است به دلیل لرز ناشی از سرما و خیس بودن مو، از خواب بیدار شوند.
بهبودی پس از مصرف آرام‌بخش
دستورالعمل‌های پس از مصرف آرام‌بخش باید با جدیت رعایت شوند. بیمار ممکن است پس از فرآیند، احساس عدم تعادل یا اندکی سردرگمی داشته باشد. به همین دلیل اقدامات ایمنی باید انجام شود.
پس از فرآیند مطمئن شوید که:
- به‌محض به دست آوردن هوشیاری، دستورالعمل‌های دندانپزشک را دنبال کنید.
- اگر دارویی برای شما تجویز شده حتماً مصرف کنید. بهتر است فردی همراه شما باشد تا از دستور مصرف داروها پس از فرآیند آگاهی داشته باشد.
- وقت خود را به حرکت کردن اختصاص دهید.نشستن، برخاستن، دراز کشیدن و قدم زدن به‌آرامی. بلافاصله پس از به دست آوردن هوشیاری سعی نکنید که مانند حالت عادی راه بروید.
- در اولین فرصت مایعات بنوشید. پس از گذشت 2 ساعت از آب نخوردن کمبود آب بدن رخ می‌دهد.
- ابتدا غذاهای غیر جامد بخورید و آرام‌آرام خوردن غذاهای جامد را شروع کنید.
- مصرف سایر داروهای خود را بلافاصله پس از مصرف مایعات شروع کنید.
- پس از فرآیند هرگز نباید این کارها را انجام دهید: رانندگی کردن، آشپزی، فعالیت‌های سنگین. همچنین از کار کردن با ماشین‌آلات خودداری کنید، زیرا ممکن است تحت تأثیر آرام‌بخش اندکی ضعیف یا سردرگم باشید.
- بعد از فرآیند از رفتن به محل کار خودداری کنید. توصیه می‌شود پس از فرآیند استراحت کنید. تصمیم‌گیری در مورد موضوعات مهم یا امضا کردن برگه‌های مهم توصیه نمی‌شود، زیرا شما هنوز تحت تأثیر آرام‌بخش هستید.
- از مصرف قرص‌های خواب‌آور اجتناب کنید. آرام‌بخش‌ها در شما احساس خواب‌آلودگی به وجود می‌آورند، پس نیازی به داروهای خواب‌آور نیست. سیگار کشیدن نیز توصیه نمی‌شود.
- همچنان از خوردن انواع لبنیات خودداری کنید. از رژیم غذایی سالمی که توسط دندانپزشک توصیه شده پیروی کنید. این کار از احساس خالت تهوع در شما جلوگیری می‌کند.
- ارسال شده در ۲۴ آبان ۱۳۹۹
- پزشکی و سلامتی
- دهان و دندان
- رپورتاژ
- 0
- 365
دیدگاه ها