یک شرکت دانش بنیانِ ایرانی که در صنعت طراحی پورتال سازمانی پیشرو می‌باشد، اقدام به طراحی و تولیدِ یک سنسور برای جلوگیری از ورود افراد بدون ماسک نموده‌است. شرکت نیافام با طراحیِ این سیستم گامی اساسی در راستای حل مسئلۀ کنترل تردد در درگاه‌های ساختمانی برداشته‌است. اهمیت تولیدِ این محصول با توجه به شرایط ناشی از شیوع گسترده بیماری کرونا بیش از پیش به چشم می‌آید.
تقریباً بیش از شش ماه از ورود بیماری کرونا به ایران گذشته‌است و عواقب شیوع آن، بسیاری از مردم را به خود دچار نموده و فعالیت‌های افراد را در ابعاد مختلف با اختلال مواجه کرده‌است. گرفتاری‌های ناشی از این بیماری علاوه بر افزایش مخاطرات مرتبط با سلامت افراد، از لحاط اقتصادی نیز بسیاری از کسب‌وکارها را از فعالیت روزمرۀ خود بازداشته‌است به‌گونه‌ای که نمی‌توانند از تمام منابع انسانیِ خود برای تولید و خدمت‌رسانی استفاده کنند چراکه بعضاً کارکنانِ آنها به این بیماری دچار شده و قرنطینه شده‌اند و یا با توجه به لزوم رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی مجبور به دورکاری می‌باشند. ناگفته پیداست که سرایتِ چنین ویروسی در محیط کاری، منجر به تعطیل شدنِ کلیه فعالیت‌ها خواهدشد.
وقوعِ چنین شرایطی اهمیت کنترل حریم محیطهای کاریِ سازمان را بسیار بالاتر برده‌است. یقیناً ورودِ یک شخص که ماسک تنفسی نپوشیده‌است می‌تواند سازمان را با تمامِ مخاطرات مذکور درگیر نماید بنابراین سازمان برای پیشگیری از اینگونه ریسک‌ها لازم است تدابیری را جهتِ کنترلِ تردد در محیط کار اتخاذ کند. این تدابیر اغلب در قالبِ پیام‌ها و هشدارها، تذکراتِ نصب‌شده در درگاه‌ها و استقرار نگهبان برای کنترل ترددها نمود پیدا می‌کنند.
سوالی که اینجا پیش می‌آید این است که آیا می‌توان کنترل تردد را بدستِ یک سیستم بسپاریم که اجازۀ ورود به افراد بدون ماسک تنفسی را ندهد و به آنها علتِ سلبِ ورود را اعلام نماید؟ و این آیا می‌توانیم از این سیستم در درگاه‌های مختلف و در موقعیت‌های متفاوت استفاده کنیم؟
هوش مصنوعی امروزه به یکی از زیرمجموعه‌های اصلیِ علوم کامپیوتر تبدیل شده‌است و به دلیل کاربردهای بالقوۀ آن در حل بسیاری از مسائل و تسهیل در ساخت ماشین‌های هوشمند، به‌شدت و بطورِ روزافزون مورد توجه دانشمندان و محققان در شاخه‌های مختلف علم و صنعت قرار گرفته‌است. یکی از زیرمجموعه‌های هوش مصنوعی، دانشِ Deep Learning است. در اینجا قصد نداریم که به تشریحِ این فناوری بپردازیم ولیکن بطور خلاصه می‌توان آن را روشِ استفادۀ از دو یا بیش از دولایه از الگوریتم‌های شبکه‌های عصبی در ساختِ یک هوش مصنوعی و تعلیمِ الگوریتم بدست آمده با مجموعه‌ای از داده‌ها نامید. یکی از محصولاتِ این دانش، فناوریِ ردیابی و تشخیص چهره است که امروزه، دوربین‌های پیشرفته که در زمینۀ کنترل امنیتِ معابر، اماکن و درگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند از این سیستم استفاده می‌کنند.
شرکت نیافام نیز از فناوری تشخیص چهره در محصولِ نرم‌افزاریِ خود (اسپریت پورتال) نیز برای ارتقای تجربه کاربری کاربران وبسایت‌ها و کمک به غنی‌سازی محتوا استفاده نموده‌است و موفقیت این محصول، انگیزۀ کارشناسان و محققانِ این شرکت را برای پیشروی در این شاخه از علوم کامپیوتر و استخراجِ راهکارهای کاربردیِ آن در مسائل مختلفِ سازمان‌های بزرگ، دوچندان کرده‌است. محققانِ شرکت نیافام در پاسخ به مسائلی که پیرامون تردد افراد بدون ماسک از درگاه‌های سازمانی مطرح نمودیم، هوش مصنوعی را چاره کار یافتند و با تولید سنسور تشخیص ماسک تنفسی کووید-19 و نصب آن در درگاه‌ها و اتصال به سیستم دربهای خودبازشو، اجازۀ عبورِ افرادی که ماسک تنفسی نپوشیده‌اند را نمی‌دهد و علتِ سلبِ ورود را به آنها گوشزد می‌کند.
این محصول تنظیمات متفاوتی را در زمینۀ کیفیت و نوع عملکرد می‌تواند داشته‌باشد بعنوان مثال می‌توان میزان سخت‌گیریِ این سنسور را در سطحی تنظیم کرد که تعیین کند شخص متقاضی برای دریافت مجوز ورود حتماً ماسک را بطور صحیح به صورت زده باشد. یکی دیگر از این تنظیمات در شرایطی کاربرد دارد که چندین نفر باهم جلوی درگاه ورودی تجمع کرده باشند. در این حالت می‌توان تنظیم نمود که این سنسور تنها شخصِ نزدیک به درگاهِ ورودی را بررسی کند یا این بررسی را بر تمامِ چهره‌ها اِعمال نماید که این حالت، تنها زمانی مجوز را به سیستمِ حفاظتی ارسال می‌کند که تمام افرادِ جلوی درگاه، ماسک به صورت داشته‌باشند.
این سنسورِ هوشمند پس از بررسیِ چهره‌ها مجوز را به سیستم حفاظتیِ درگاه ارسال می‌کند و از طریقِ اسپیکرِ تعبیه‌شده در آن، پیام‌های متناسبی از آن پخش می‌شود. بدلیلِ حجمِ کوچکِ این سنسور، می‌توان آن را در مکان‌های متفاوتی در درگاه‌ها تعبیه نمود.
این سامانه جهت پاسخگوی به یک دغدغه و نیاز در شرایط شیوع یک بیماری واگیردار طراحی و تولید شده‌است ولیکن از آنجایی که پوشیدن ماسک بر صورت می‌تواند معانی دیگری نیز داشته‌باشد، از خروجیِ نتیجۀ بررسیِ این سامانه می‌توان در ارتباط با سامانه‌های دیگر، کارکردهای جدیدی استخراج نمود بعنوانِ مثال، پوشیدنِ ماسک می‌تواند به معنی مخدوش کردنِ چهره و پوشاندنِ عمدیِ چهره برای مقاصدِ خصمانه باشد، لذا از نتیجۀ عملکرد این دستگاه می‌توان برای فعال کردنِ سیستمهای امنیتی نیز بهره برداری کرد.
تولید اولین سنسور تشخیص ماسک تنفس کووید-۱۹ توسط شرکت دانش بنیان نیافام
- ارسال شده در ۱۵ شهریور ۱۳۹۹
- پزشکی و سلامتی
- رپورتاژ
- 0
- 52
دیدگاه ها